Kayıp Şiiri - Esma Canyurt

Yaralıyım…
Kalbimi mavi siyah hüzünlere gömdüm,
Bir rüzgâr geçiyor içimden,
İz bırakmadan ama eksilterek...
Sanki hep orada kalmış bir şey gibi.

Susuyorum.
Çünkü her kelime biraz daha kanatıyor,
Sustuğumda ise
Yankılanıyor gecenin içinde,
İsimsiz bir ezan gibi.

Soramıyorum artık:
Bir damla gözyaşı kaç ömre mal olur?
Kaç geceyi yırtar içinden geçerken
Hafif bir hatıra, bir gölge,
Bir dua gibi unutulmuş.

Ne özlem var artık ne umut,
Sadece
Mavi siyah bir boşlukta
Bekleyen bir sessizlik gibi duruyorum.

Ve biliyorum,
Bazı yaralar kapanmaz,
Sadece alışılır.
Alıştım artık
Suskunluğa,
Geceye,
Kendi içimde kaybolmaya.

Vesselâm...

Esma Canyurt