Kaybolmuş Benliğim Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir eylül sabahında,
    ayrık şimdi bu kalbim,
Hüzünlü bir rüyada,
    sensiz geçiyor her anım.
Yitik bir seherde,
    kışa dönen ömrümde,
Seni arar gözlerim,
    her yalnız köşemde.
Savrulmuş bulutlar gibi,
    aşkın uğruna,
Bir nakış gibi
    silinmez geçmişin izleri.
Hiç bu yarım hikaye,
    yeniden yaşanır mı?
Bu karanlık gece, bu seher,
    seni bulur mu?
Bir hiçliğin içinde,
    umutsuz bekleyişim,
Her sessiz iç çekişimde,
    ayrık kalır ağzım.
*
Yaşanan her an,
    kısa bir nefes gibiydi,
Sakladım aşkımı,
    kimseler bilmezdi.
Kadere inat,
    yeniden yazılsa kaderim,
Her bir satırda,
    yankılansa ismim benim.
Sorulsun seherime,
    eski defterlerimden,
Anlatsın bana seni,
    kalbimin en derininden.
Sonbahar hüzünleri,
    ruhumu sararken,
Yine de ararım seni,
    gölgeler sararken.
Sözcükler kifayetsiz,
    suskun dudaklarım,
Sensiz her adımda,
    ayrık kalır ağzım.
*
Zaman geçer,
    yapraklar dökülür birer birer,
Hafızamda canlanır,
    silinmez eski izler.
Sensiz geçen her mevsim,
    bir ömür törpüsü,
Aşkımızın külleri,
    ruhumda bir süprüntü.
Yine de beklerim seni,
    bilinmez bir ümitle,
Gözlerim yollarda,
    her geçen bir esintiyle.
Kader ağlarını,
    örse de etrafımda,
Umutsuz bir bekleyiş,
    ağzım ayrık kalır da.
Sessiz çığlıklarım,
    yankılanır boşlukta,
Kaybolmuş bir düş gibi,
    bu sonbahar vaktinde.
*
Ruhumda biriken hüzün,
    dağlar gibi yüce,
Sensizliğin acısı,
    içimde binlerce neşter.
Yitik bir bahar gibi,
    sensiz solan çiçekler,
Aşkımızın yolları,
    dikenlerle bezekler.
Her adımda bir hasret,
    her nefeste bir sızı,
Kalbimde yankılanır,
    eski şarkıların izi.
Gözlerim uzaklara dalar,
    bilinmez bir yöne,
Ağzım ayrık kalır,
    söyleyecek söz yok tene.
Sonsuz bir boşlukta,
    kaybolmuş benliğim,
Bir serap misali,
    yine de seni ararım.
*
Anılar bir sel gibi,
    boğar beni içimde,
Sensizliğin fırtınası,
    dinmez gönlümde.
Kışın soğuk ayazı,
    içimi üşütürken,
Aşkımızın alevi,
    hala yanar derinden.
Yine de umutla beklerim,
    bir gün dönersin diye,
Sensizliğin çilesi,
    her anımda, her düşümde.
Suskun dudaklarım,
    söyleyecek söz bulamaz,
Ayrık kalır ağzım,
    süzülür gözlerimden yaşlar.
Bir damla ışık ararım,
    karanlık gecelerde,
Kaybolmuş bir yıldız gibi,
    bu evrende.
*
Hayallerim solarken,
    bir sonbahar akşamında,
Sensizliğin ateşi,
    yakar beni her anımda.
Kaderin cilvesi mi,
    yoksa bir imtihan mı bu?
Aşkımızın öyküsü,
    yarım kalan bir masal mı bu?
Her ne olursa olsun,
    kalbimde sensin tek sır,
Gözlerim seni arar,
    her köşede, her fısıltıda.
Yine de beklerim seni,
    bilinmez bir umutla,
Ayrık kalır ağzım,
    suskun bir dua gibi.
Sonsuz bir aşkın peşinde,
    yorgun ruhum,
Bu kış gecesinde,
    seni arayan benliğim.
*
Zamanla yarışır gibi,
    akıp gider ömrüm,
Sensiz geçen her saniye,
    içimde bir düğüm.
Karanlık gecelerde,
    bir ışık ararım,
Aşkımızın yankısı,
    hala kulaklarımda.
Yine de umutla beklerim,
    bir gün gelirsin diye,
Sensizliğin çilesi,
    her anımda, her nefeste.
Sözcükler kifayetsiz,
    duygularım karmaşık,
Ayrık kalır ağzım,
    bir gölge gibi yalnız.
Sonsuzluğa uzanır,
    her anım sensiz,
Bu aşkın peşinde,
    yorgun düşmüş ruhum.
*
Güneş doğsa da artık,
    aydınlanmaz günüm,
Sensizliğin karası,
    sarmış her yönüm.
Kaderin rüzgarı,
    savurur beni bilinmeze,
Aşkımızın ateşi,
    dönüşür kor hale.
Her ne olursa olsun,
    sensin tek limanım,
Gözlerim seni arar,
    her anım, her zamanım.
Yine de umutla beklerim,
    bir gün dönersin diye,
Ayrık kalır ağzım,
    kanar sustukça içim.
Sonsuz bir özlemle,
    yanan kalbim,
Bu aşkın peşinde,
    kaybolmuş benliğim.