Kaybolmuş Şiiri - Ümit Müderrisoğlu

Sorular soruyorum
Cevapları olmayan
Muhatabım yok
Bulamıyorum.
Kapıları kilitliyor
İnsanların suratlarına çarpıyorum.

Köprüleri yıkıyorum
Bir daha geçmemecesine.
Zilleri çalıp kaçıyorum
Bir çocuk gibi.

Şikayetlerim lanetli
Korkularım da.
Bağlanmaktan korkuyor
Bütün bağları kesiyorum
Kenetlenmiş dişlerimle.

Issızlık yoruyor yüreğimi
Kelimelere sığınıyorum.
Basmakalıp sözlerden medet umarak
Kendimi terk ediyorum ardıma bakmadan
Kırılmış bir ışık benzeri
Yıldızlara bakıyor
Çiçek dürbünüyle
Karanlıklarda
Yön bulmaya çalışıyorum