Kaybolmak Şiiri - Furkan Aksoy 2

Sanırım içimizde bir tutkudur ki kaybolmak

Günden güne eksilişlerimizin sorumlusudur zaman.

Zaman en güzel oynadığı oyun hayattır belki.

Aldığım nefes iç çekişlerim sayesinde midir ?

Yolumu ayaklarım mı gösterir ?

Kötülüklerin sebebi karşımdaki gözler midir ?

Yoksa aynada gördüğüm kişi mi.

Karşıma duvarlar varsa balyoz bende midir ?

Belki de tersine yürüyorum, kim bilir.

Hislerim sadece hisler ile mi hissedilebilir.

Yoksa sözler yeterli midir ?

Bazı şeylerin dilsiz olması mı gerekir ?

Yoksa dökülmeli mi benden bilemedim.

İnsan kaç kere düşürebilirdi kendini yere.

Ve kaç kere toplayabilirdi kendini yerden ?

Çıtırdayan benim köklerim miydi ?

Cebimdeki bilyeler nereye gitti ?

İşte o an anladım kaybolduğumu.

Oturdum bulduğum kaldırım taşına.

Hüngür hüngür ağladım 20 yıldır ağlayamamışım...