Kaybolmalı bazen insan...
Kendine adanmış bir yaprağın kuytu renginde,
Bir unutuş misali akan yağmurun düşüş menzilinde,
Kaybolmalı bazen insan...
Adını unutmalı,
Herşeyi unutmalı bazen insan.
Uzaklara, çok uzaklara taşımalı yüreğini,
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta