gün yavaşça batarken
gökyüzü şeftali gibi parlarken
en sevdiğim gün batımında
ruhumu ararken buluyorum kendimi
ah benim kaybolan
kimsesiz bir o kadar aciz ruhum
bana benliğimi geri ver
ver ki savrulmayayım
derin düşüncelerim
saatler boyu sürerken
ıhlamur kokularıyla
sana kavuşmanın hayaliyle kaldım
Eda Savun
Kayıt Tarihi : 16.4.2020 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!