Kaybetmeye öyle alışmışlardı ki
Artık normal geliyordu
Öyle kanıksamışlardı ki kaybetmeyi
Kazanmak akıllarının ucundan bile geçmiyordu
Çünkü kazanmak zordu,
Evet, imkansız değildi ama zordu
Onlar kolay olanı seçtiler.
Kaybetmek özgürlüktü bir bakıma
Alabildiğine eleştirebilmekti
Gücünün yettiğince yere batırmaktı
Bildiği tüm küfürleri edebilmekti
Ne de kolay yapışıyordu çamur
Yapışmasa da izi kalıyordu.
Kaybetmek rahatlıktı, huzurdu
Kimse hesap sormuyordu çünkü
Her doğruya bir kusur bulunuyor
Yapılan her yanlış hanelerine
Artı puan olarak yazılıyordu.
Tüm düzenleri kaybetmek üzerine kuruluydu
Kazanınca ne yapacakları bilinmiyordu
Ülkeyi elli sene önceki gibi
Yönetebileceklerini düşünüyorlardı.
Kazanmak kaybettirirdi zaten
Birbirlerine düşerlerdi çıkarları için
Gittikçe küçülüp yok olurlardı.
Olmadık yollar denediler kaybedebilmek için
Ne gerekiyorsa tam tersini yaptılar.
Ve sonunda gene kaybettiler.
Ankara, 12.02.2018, 22:54
Kayıt Tarihi : 12.2.2018 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!