Kavşağın adı:hayal kırıklığı

Tüm yollar, ne kadar dolansa da
aynı sessiz kavşağa dayanır sonunda:
hayal kırıklığı.

Kimi umutla yürür,
kimi inatla…
Ama varılan yer çoğu zaman
bir iç çekişin gölgesidir.

Belki de yolun suçu yoktur;
insanın içindeki fazlalıklar
eksilmeye çalışırken acıtır her adımı.

Yine de biliriz:
Her bitiş, kalbe bir iz bırakır;
ama o iz,
bir sonraki yolun kapısını da usulca aralar.

Çünkü hayal kırıklığı bile
insanın özündeki gerçeğe çıkar:
Yürümek acıtır,
ama durmak öldürür.