alnıma bir silah çevriliyor ne yana baksam
bir ceset doğruluyor gözlerimi kapattığımda
cebimde uzak şehirlere günü geçmiş biletler
tutuşuyor azıcık hayıflansam.
her gece ayin sessizliğinde
bir kadın geçiyor uykularımdan
bir kadın iskambil fallarıyla kirletilmemiş
bir kadın cinayetler çağrıştıran
bir yaz bahçesi,
bir daha...
bir gölge kımıldıyor bir adım atsam.
devasa bir mermere dönüşüyor bedenim.
put put aşklar göveriyor her yanımdan
kahredilmiş kavimlerin
her yanımda Nuh’tan sonra süregelen şenliği
her yanım Nuh’tan kalma
Nuh gibi.
fakat ben yaktım gemilerimi..
evet gitmiyorum,
yağmalara alışkınım ilk suhuftan beri.
bu davetçi tevazusu
bu kulluk haşmeti
ne varsa aramızda
bezirganlar, işporta işi felek evleri
bitsin ne varsa hemen şimdi
ey karşı koydukça büyüyen uğursuzluğun rahmi
kavgaya devam
ancak haşr’e kadar baki kalır bu vahiy
1992
Ali KalaycıKayıt Tarihi : 19.12.2002 14:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!