Kavgam var hayatla,
Yediğim yumrukların hepsini tanıyorum,
Küçücük elleriyle çocukluğum tokatlıyor yüreğimi.
Gençliğim, ergenlik düşlerini ve kavgalarının acımasızlığını taşıyor tenime
Kavgam var hayatla,
Yediğim tüm yumruklar birer akraba..
Acemi bir sevişmenin morlukları gibi tenimdeki halkalar,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
'hayat' dedim yürüdü pencereye ve baktı bana..oysa kavga edecektim onunla...renklerimin hesabını soracaktım...sonra bakakaldık birbirimize..anladık aşınayız yüzlerimize...kavgan olsada hala içindesin onun ve henüz doğurmadı seni... yüreğine sağlık.
Ic celiski esastir daima...
kendi icindeki savasi kazaninca insan, degisir her seyin rengi...
Güzel bir anlatim, kutlarim...
Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta