Başlamış Bu Kavga
Miras kalmış Adem-i Enbiyaya
Aynı sulptan gelmiş insan dünyaya
Dünyada ayrılmış, fırkadan fırkaya
Uymuş;
Kimi Musaya
Kimi İsaya
Kimi Mustafaya
Devam etmiş beyhude kavgaya
Kimse bilmez işin aslını
Kimi topraktan,
Kimi Maymundan getirir, neslini
Suyun memba birdir, amma!
Herkes ayrı pınardan doldurur testini
Hakkın en üstün yarattığı insan olmuş
Dinletememiş sözünü cennetten kovmuş
Her türlü kötülük insandan doğmuş
Yeryüzünü kötülüğe, kana boğmuş
Dikenlerin arasında nice güller solmuş
Seyit der; Haykırıyorum insanlığa...
Bitsin... Bitsin... artık! Beyhude kavga
Sevginin tohumları ekilsin toprağa
Her tohum dönüşsün binlerce başağa
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta