Kavaklar Gibi Şiiri - Hasan Arpaci

Sıra sıra kavaklar,
Sarı sarı yapraklar,
Gene gelmiş sonbahar.
Kavaklar çevresine,
Hep tepeden bakar,
Dibinde ayrık bitmiş,
Oda bunlara yanar.
Ama hain çobanlar,
Otları gene yakar...

Ah..Ah...
Bu kavakların halini bir bilseniz;
Bir rüzgar gelir şöyle uzaktan,
Deli deli eserek,
Yeri göğü savurur,
Yaprakları ateşlerde kavrulur.
Güneşe hasret bu kavaklar,
Güneş doğarken sabah,
Kurum kurum kurulur.
Akşam güneşi batarken,
Yokuşlarda yorulur...

Bende bir kavak gibi,
Sonbaharda yaprak gibi,
Akşam güneşinin boğduğu,
Şu kara toprak gibi,
Yumak yumak dolansam,
Düğümünde sallansam,
Bir çiçeğin kokusuyla,
Can evimden vurulup,
Gözlerinde uyusam.
Kavaklar gibi...

Hasan Arpacı,2017,Ortalıca,Tosya