Yıne akşam oluyor, yıne katran karası karanlıklar doluyor,
Soguk dört duvar yıgını odamın sensız yanlarına..
Kulaklarımda sesın yankılanıyor,zamansız saat dılımlerınde.
Gözlerim yatagın baş ucunda kı telefonu ızlıyor
Bir mesaj bır mesaj beklentısıyle saatler gecıp gıdıyor.
Açıyorum senle dolu bordo defterımı şöyle bır gözgezdıryorum.
Cumlerımın ıcınde hep sen varsın gulumsuyorum.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Renklerini, dokularını biz veririr sevdiklerimize, görmek istediğimiz gibi.Sonra yansımasını izleriz ve istediğimiz yansımayı göremeyince zifiridir her yan,bekleriz durmaksızın bir ışık huzmesi ki aydınlansın yüreğimiz.Aşkın adı bu belkide 'Zifiri karanlık' kim bilir.Öz güveni ukalalıkla karıştırırlar bazen:))
Güzel , yalın bir içsesti okuduğum.Adıma teşekkürler..Sevgiyle kalın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta