Ayçekirdeği Şiiri - Zeynep Beşen

Dut ağacım,
Fesleğen gölgem .
Seni düşünerek
Dinlemeye alıyorum ruhumu ,
Bu dingin okyanuların soluğu sensin.

Şurimşinem ,
İnci çiçeğim .
Bu yüzüme bulaşan
Neşeler, sevinçler
Bil ki hep senden .

Esen rüzgârım ,
Dilfuruzum ,
Severek gözlerini
Biraz da o güzel yüzlerini
Bana katıyorum seni.

Gece uykum ,
Gündüz suyum ,
Sen öyle, en kendin halinle
Yıldızlara ışık ,bana nefes olunca
Ruhum koşar adimlarla sarmalan di sana.

Güp günaydınım ,
En çokta Merhabam ,
Zaman yok senin yanın da
Bunu anlıyorum
Sana her bakışım da ..

Gül lokumun
Karanfilli çayım
Senin olmadığın her yer çok tuhaf,
Sayki rengi solmuş
Pörsümüş bir hayat ..

Gökyüzüm ,
Çokça Toprağım ,
Yanımı yönümü değil,
Sağımı solumu değil,
Varlığımı alıp kendine kattinca beni ,
Şâd oldu ruhum
Sonsuzluk denen bu fasıl da.

Adımlarım,
Ellerim, sevincim
Sana denk geldiğim için sevinçliyim .