Kaşık Şiiri - Şahin Tokmak

Her gün sofranın baş köşesindesin.
Seni hep gıptayla izler O kesin.
Hep der insanlar benim ile yesin.
Bana aziz nesin O aptal desin.
Rakibimdir kaşık işim karışık.
Adımız çatal kaşık hep barışık.
Ortak menfaatlerimiz olmuş ışık.
Sen çatal ben kaşık olduk bulaşık.
Helal haram bilmez olduk bulaşık.
Yalanı essah dedik biz kaynaştık.
Tek çatalken yemin billâh yanaştık.
Kaşıkla günahlara biz bulaştık.
Sofranın vaz geçilmezi olduk mu?
Helal haram yedik artık doyduk mu?
Yemin billâh ettik biz unuttuk mu?
Biz bu milleti hep uyuttuk mu?
Çatal olduk meşhur olduk uyuttuk.
Kaşık geldi helâli hep unuttuk.
Ye babam ye Yaratanı unuttuk.
Değerimizi altın sanıp unuttuk.
Vakit su gibi aktı çatal baktı.
Kaşık abayı yaktı yere yattı.
Çatal kaşık bir olup onu sattı.
Sofranın sahibi onları yaktı.
Çatal kaşık cehennem yolunda.
Götürüyor zebaniler kolunda.
Feryadı figan cehennem yolunda.
Belâlarını buldular sonunda.
Çatal kaşıkta olsan biliyorsun.
Madde mana akıyor görüyorsun.
Vakit çabuk geçiyor yaşıyorsun.
Kaşık. Sende oraya koşuyorsun.