' Karyolamın Demiri' Şiiri - Nil Alaz

Onca sarhoşluğunla
Giyinmiş kelimelerden urba
Ürkütür mikroskobik tepeleri
Gölgelerden ibaret bi şehir
Aldatır insanı zaman

Ağarmış gül sakalı
Her tüy de asılı yetim
“Sakın öpme” der

Öpme dudaklarından, kanatırsın
Yaslan, fakirin göğsünden geliyor
- Cennet üfürümleri
Duvarlarında nü resimler
Külden meskenler
His yumağı kalbe atılan tırtık
Demirin nişanı
Sevgili, her şey ayrıntı
Derinliğine…
Kaldırdım şerefine 1001. kadehimi
“Kaç yalnızlığım var benim “
Tek başına sevda

Yandım AYŞEM*

Aşk, eski zamanda idi. Bu günküler, o zamana göre aşk değil, sanki bir çiftleşme, bütün maddi yanlarıyla, bütün hayvanlığıyla ve tam anlamıyla bir çiftleşmedir. Bu günkü dağınık hayat içinde aşkın en tanrısal çekiciliği olan ne şiir kaldı, hatta ne de heyecan... Bugün aşk artık sokağa fırladı, caddeleri kapladı... Gözümüzün önünde çekinmeden, utanmadan ve duraksamadan yayılıyor, sanki sahnede oynar gibi...

Nil Alaz

http:www.youtube.com/watch? v=-weQWRy3rA0&feature=related