İnsanın yüreği bi' hoş olur,
Karşı dağın gurbetinde.
Sissiz anlar yok olur,
Karşı dağın gurbetinde.
Keşke güneş biraz gülse yüze,
Ay kaçıp gitmese gökyüzüne,
İşte o zaman olur bir berceste,
Karşı dağın gurbetinde.
Yüreği o kadar mı soğutur zemheri?
Bulutlar gelip örtse yüzümüze gölgeyi,
Belki gider utançlar o halde pek iyi,
Karşı dağın gurbetinde.
Umutlar teker teker suya düşer,
İyilik güzellik gelip bize küser,
Acılar bağırır bağrımıza düşer,
Karşı dağın gurbetinde.
Dil lal olur konuşmaz,
Gönül hasretidir bu susulmaz,
Sona gelince son olmaz,
Karşı dağın gurbetinde.
İşte, kuşlar gidiyor!
Bütün doğa kuruyor,
Hüzünler yine başlıyor,
Karşı dağın gurbetinde.
Sonbahar ruhumuzu daraltır,
Kış içimizi dağlatır,
Yaz ve bahar bizi aldatır,
Karşı dağın gurbetinde.
Yapraklar beraberinde hüznü getiriyor,
Sıkıca kapanıyor dudak çığlıklar susuyor,
Kişi çökmüş yine ağlıyor,
Karşı dağın gurbetinde.
Kişi dalgalara muhtaç,
Sanki kavuşsa yaşayacak!
Nedir bu derin ihtiyaç?
Karşı dağın gurbetinde.
Göz gözü görmüyor,
Kar dağlarda dans ediyor,
Metanet artık işe yaramıyor,
Karşı dağın gurbetinde.
Bir sakinlik çöküyor, ölüm mü?
Ben çoktan yok oldum, önemlisi sözüm mü?
Zehr-i zakkum olmuş özüm,
Karşı dağın gurbetinde.
Yıllar savrula savrula bitiyor,
Geriye boşluk ve acı kalıyor,
Aynalar karşımda alay ediyor,
Karşı dağın gurbetinde.
Kabullenmek ne acı!
Belki buluruz bir çıkış kapısı.
Artık yapacak ne kaldı?
Karşı dağın gurbetinde.
Gurbetin yollarından dönerken,
Yeni düşler kurulurken,
Kişiyi şimdi hangi gurbet bekler?
Karşı dağın gurbetinde.
Kayıt Tarihi : 1.5.2025 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair bu şiiri gurbette memleketine hasret duyarken yazmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!