Dağılmış,törpülenmiş,esiyorum ben..
Bugün,bu gece,geçmişim kokan karman çorman şehirimde..
Oluk oluk kanamakta bu benden çıkan ben..
Saçma sapan benlik...!
Nemlendirdi bu hava yaralarımı..
Kanamıyor artık bu benden çıkan ben...
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
şiiriniz gerçekten güzel çok derin,çok yaralayıcı yani herkesin kendinden bir parça bulabileceği yaşadıklarıyla yüzleşebileceği bir şiir. tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta