Karıncalardan Öğrendiğim Buluş

Karıncalar bana izlemi öğretmişti
Dedemden kalma tarlada sürerdim izimi.
Karanlıklar alametlere gölge etmişti
Saklananlar beni nisbi mi bulur insi mi ?

Karıncalar diyorum sen dinliyorsun
Gözlerin alaycılığı iliştiriyor.
Karıncalardan ne öğrendiğimi bilmiyorsun
Bilmeye kalksan zihnin boş levhayı işliyor.
Karıncalar diyorum inanmak istemiyorsun
İnanılması güç olanları
Devasa mahluklarda zannediyorsun.
Karıncalar diyorum
Mikro tanımları görmezden geliyorsun
Şayet fillerden bahsedersem
Serap görürcesine dinliyorsun.

Ben karıncalardan bahsetmeliyim
Merceğinin görmesine yetmese de
Karıncadan öğrendiğim izlemi
Göğüs kafesime taç etmeliyim.
Karıncadan öğrendiğim izlem
İrkilip doğrulan
Ve haşin hortumları görünce durulan
Palangamla, insanlığın şükrüne sunulmalıdır.
Karıncadan öğrendiğim izlemle
İzimi sürdüğüm ben
Karıncanın vardığı yuva misali bulunmalıdır.

Bir beni bulmakla biter mi acaba
Bulunacakların teşrifi ?
Eminim derhal bunu sorarsın.
Beni bulmakla dağarcığına
Nokta koyar mı ahalinin arifi ?
Beni bulmak
Hafife alınacak iş değildir doğrusu
Ben bulunursam kaybolur
Üflenen ruhlardan birinin soluk borusu.
Beni bulmakla bitmeyenler de vardır
Beni bulmakla kaybolmayanların
Hatta vebal sayılacakların
Arasından kalkmayanların
Var olduğu gibi.
Misal beni bulmakla kalkmaz
Hercailerin keşfe yükümlülüğü
Ancak şunu da sormalısın
Beni bulmakla artar mı
Eşref kılınan insin görümlüğü ?