Ayşenur Kaptı Şiirleri - Şair Ayşenur Kaptı

Sadece 'gerekli' olduğu için yazılan yazıların, çıkılan basamakların, harcanan emeklerin, verilen yemeklerin, gidilen müzelerin, atılan füzelerin, alınan yatların, satılan katların, okunan kitapların, gülümseyen hatların, yaşanılan hayatların tam da ortasındaydı mutsuzluğum.
Onu göremeyenlerin, deli ya da umarsız olma ihtimalinin bir ihtimali yok muydu?
Görenlerinse buna müdahale etmeme iradelerini kullanmaları, mantıklı bir açıklaması olacaklarından mıydı, yoksa bırak olacakları olmayacaklarından bile soyutlandıkları yolculuklarına hep devam mı edeceklerdi?
Hayat böyle mi sürecekti, ya da sürmeyip her seferinde ölünecek miydi?
Sizce yaşamak nedir, sahi?
Bazı şeyleri görmezden gelip kalıplara tıkılıp kalmak mı, bunlara baş kaldırıp içimizdeki çocuğu hayat ormanına salmak mı?

Söze nerden başlasam
Bilmem ki hakim bey
İki iki dört eder demişti dedem
Bendeki iki toplayamıyor kendisini kederden.
Zalim mazlumun ahını alırdı
Mazlum zalimden 'insaf'ı kaçırdı

Biliyorum galiba sen haklıydın
Aynı dili konuşan insanların bazen
Hatta çoğu zaman farklı diyarların
Dillerinde dolaştıklarını derken.
Belki de haklıydın hep, üzüntü ve
Kederler bize hiçbir zaman geç kalmaz

Yarın  unutacak bu yıldızlar bu gece
Haykırdıklarını gözlerimin.
Bak dinliyor ne diyecek 'Sema'
Boş kaldığında gözlerim.

(Bürüme kendini karanlığa gözlerim

Zaman alıp götürse bile siyah saçlarını
Eser gözünden gençliğin o masum bakışları
Kamaşır tekbir diyen gözlere bakan gözlerin
İhlaslık yayar etrafa inci gibi sözlerin
Yangınlardan mal kaçıramaz hiç ahvaliyetin
En yapılı binalardan bile güçlü temelin

Yaşayamadıklarımdan öğrendiğim bir şey var
Yaşayamadın mı, içinde kalmayacak
Sevgiline duyduğun hisler sadaka kokmayacak
Ve bir çiçek asla zırt pırt koklanmayacak.

İnsan saatlerce bakarsa gökyüzüne mallaşır

Bir şarkı besteledim mutluluk için
Gözlerimden yaşlar akmasın diye
Hayaller kurdum gelecek için
Yok olan şansımı bulurum diye.

Dayanırım sanmıştım yalnızlığın o soğuk yüzüne 
Kapıldım gittim hatalar seline
Bir kaos ki çöktü üzerime
Yine kaldım tek başıma.

Giden asla döndüğü gibi bulamayacak hiçbir seyi, buna dahil kendisi.
Ve hiçbir yıldızsız gece
getirmeyecek bir yıldızlı geceyi.
Yıldız kendiliğinden gelecek, umursamayacak kendisinden bekleneni.
Bir şey var olmuş olacak ve bir şey yok olmuş sanılacak.
Ayrılığı tadarken biri, vuslatı

Dermansız dert arardın hep sözlerine
Yalansız yalana bulanmıştı her yanın
Katıksız bir masumluk gelirdi yüreğine
Bilmezdin acı'lı geçecek her an'ın.

Kader bize yaşatmadı manevi huzur'luk