Karı-Koca Şiiri - Abbas Paksoy

Karı - Yaşım taze, gonca bir kızdım.
Çürük değil, çelikten özdüm.
Evde kuzuydum, burada azdım.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca - Yaşı otuz, neresi taze.
Sarhoşa bile, olmaz meze.
Ne desem de, gelmiyor söze.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Evi, işi var, hazır dedim.
Bundan iyi, nereye gidim,
Yürüdüm geldim, adım adım.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- çeyizleri, yeni aldırdı.
Evdekini, çöpe fıldırdı.
Hışımla, üstüme saldırdı.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Rahat etmekti, tek niyetim.
Dilim dilim, yolundu etim.
Hele bir de, günlük diyetim.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Bütün işi, evin içinde.
Bir sıkıntı yoktur, geçimde.
Kötü niyet olmaz, içimde.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Elime, kuruş para vermez.
Beni de, insan gibi görmez.
Akşam, yatağı kendi sermez.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- İstekleri, saymakla bitmez.
On aylık alsam, ona yetmez.
Allah’a, Hamdi-şükür etmez.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Sabah kalkıp, çayı demlemez.
Çoluk çocuğu, yemlemez.
Ne desem, sözümü dinlemez.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Ben niye evlendim, bilemem.
İki işe birden, yelemem.
Kılıbık olmaya, gelemem.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Saçlarımı, süpürge ettim.
Kapısında, kocadım bittim.
Kocaya geldim diye, nettim.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Saçını, yüzüme sürmedim.
Bir gün bile, huzur görmedim.
Evlendim, murada ermedim.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Sabah, kalkıyorum dokuz da.
Yemeği veriyorum, on da.
Bir kabahat var mıdır? Bunda.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Geceyle- gündüz, niçin olmuş.
Erken kalkan, kısmetin bulmuş.
Açlıktan, benim benzim solmuş.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Hiç bir zaman, sevgi görmedim.
Yatağa girip de, sarmadım.
Kolunda, murada ermedim.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Sevdiğinden, bana gelmedi.
Sevgiyi, sevmeyi bilmedi.
Gönlümün pasını, silmedi.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Benim ki, nasıl bir akıldı.
Bütün hayallerim, yıkıldı.
Hizmetçi gözüyle, bakıldı.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Kadınlık nedir ki, bilmemiş.
Beyaz atlı, prenses demiş.
Diyar diyar, gezmek istemiş.
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- İşi, gücü, benle çekişmek.
Ayda bir olmaz, tık akışmak.
Yolda güzel görse, bakışmak,
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Öğüt vermek, oldu çekişmek.
Sinirden, olmuyor akışmak.
Sevap işlemekse, bakışmak,
İnanman ona, ben haklıyım.

Karı- Vel hâsılı, umudum söndü.
Hayatım, cehennem’e döndü.
Paksoy, beni kabir’e kömdü.
İnanman ona, ben haklıyım.

Koca- Nasıl umutlarla, evlendim.
Cehennem gemisine, bindim.
Paksoy’dum, bu hallere döndüm.
İnanman ona, ben haklıyım.