Kargayla Tilki - Çocuk Şiiri

Kurnaz mı kurnaz bir tilki
Çalıların arasında dolaştı bir - iki
Baktı karşıdaki ağaçlara
Birinin dalında
Oturuyor bir karga.
Kara mı kapkara.
Karganın ağzında bir dilim peynir kalıbı.
Çalmıştır bir yerden bilmiyor ki ayıbı.
Düşünmüş taşınmış
Ağacın etrafunda bir dolanmış.
Bakmış ağaca çıkış yolu yok
Karnı açmış, değilmiş tok.
Tilkinin sulanmış ağzı.
Düşünmüş nasıl olsun benim
Peynirin birazı.
'Ey karga, güzel karga'
Diye söze başlamış.
Kapkara olduğunu söylememiş saklamış.
Demiş:'- Sizde güzeli yok, hel hele tüyleriniz,
Ben sizin kölenizim köleniz.
Geçen gün şarkı söylerken duydum.
Sesinize o an vuruldum.
Kara karga hemen bu sözlere inanmış.
Kabarmış da kabarmış.
Kurnaz tilki:- Ah sultanım
Bir şarkı söyleseniz bana
Ne istersen vereyim sana
Karganın ağzında peynir kalıbı
Karga açmış hemen ağzını.
Çirkin sesiyle 'Gaak! ' demiş
Tilki yere düşen peyniri
Bir lokmada yemiş.
'Sustur şu bet sesini.
İnsan da olsa, hayvan da olsa
Her zaman ne olduğunu anla.
Güzel sözlere kanma.
Tilki uzaklaşmış oradan.
Karga üzgün peyniri kaptırmaktan.
Bakakalmış ardından.
Almış ama dersini.
Yaşlı gözlerle seyretmiş,
Ormana giden tilkiyi.

1972 - İzmir