Kargalar Kuzgunlar Yitik Şiirler Çöplüğü

Ayşe Uçar
338

ŞİİR


14

TAKİPÇİ

Kargalar Kuzgunlar Yitik Şiirler Çöplüğü

söze sazla başlayan
aşıklar gibi olsaydım keşke
bende ki tam tersi söze bir önceki şiiri
katlederek başlıyorum

ne kadar yazdıysam
her bir kelimesini öpe öpe seve seve doğurduysam
geceleri güne gülleri bülbüle çiçekleri arı’ya
kelebeğe bağışlayarak

renkli kasvetli heyecanlı ya da
üzgün küskün kederli hederli şiirler yazdıysam
gözyaşı göllerinde boğula boğula
olmadı hep vefasız arsız yüreğim
şiiri şiirle hiç etmekten
vazgeçmedi

şimdi
sayfam defterim uzun uzun servilerin büyüdüğü
kargaların kuzgunların tüneği
yitik şiirler çöplüğü

sadece şiir canım
ne hayıflanıyorsun diyenler çıkar şimdi
öyle değil işte kazın ayağı
bunlar derin mevzular

yılları hasretleri özlemleri sevdiklerimi
sevmediklerimi çocukluğumu aşklarımı düşüncelerimi
heveslerimi ideallerimi mühürledim
kelimelere şiirlere

bu defter duygu çöplüğü hasret ırmağı
ulu dağlar durağı çayır çimen şenliği
yıldız toprağı güneş açmaz sapağı
karanlıklar kırallığı

say say tükenmez yani

aslında bu kadar kolay olmamalıydı
izin vermemeliydi zaman denilen illet
(suçu da zamana atmak ne bileyim hahee)
nerede zamanın bu işlerle ilgisi
onun derdi akmak akıp akıp çağlamak
günleri ayları yılları ağlata ağlata
sızlata sızlata

bildiğimiz şımarık zennube
acımasız cengaver yenilmez kahraman
off! neyse ya sevemedim şu zaman denilen
soyutsuz nesneyi keşke hiç icat etmeselerdi başımıza
iyi olmaz mıydı

ne günlerin ne yılların ayların
telaşı olurdu ne de bizim istediğimiz gibi yaşardık
hür özgürce mutlu telaşsız stressiz endişesiz
ne bir yere yetişeceğim huzursuzluğu
ne de of! her şey geride kaldı kaygısı

ilk insanlar ilkel çağlar gibi nerede sabah orada akşam
vallahi de billahi de şimdi ki şu zebani dünyadan
kırk kat daha hoş olmaz mıydı
stres yok üzüntü yok
gün bul gün yaşa

biriktirme yığma çabalama
derdin yok gelecekmiş haha ha ha hay!
kimin umuru ölümmüş kalımmış dirimmiş
kimin derdi

bana bir şeyler oldu yine
ne yaptım ya- tam da benden beklenen durum
şiirden girdim ilk insan çıktım
pes valla

oldu mu şimdi
bütün bunları anlatırken bir önceki şiirimi katlettim
ellerim kelimeler kanıyor kağıdım yaslı
gözlerim yaşlı

başın sağ olsun der gibi oldunuz ama demeyin ya
bu benim iflah olmaz ellerime dillerime çare olmuyor ki
şimdi yeni şiire gebeyim karnım burnumda
sancılarım başlar birazdan

yeni bebeğimi
doğurmalıyım kelimeler cümleler sabırsız
ee... sizleri de beklerim yeni şiirime
doğumunu kutlarız birlikte çiçeklerle
kuşlarla sazlı sözlü

müsaadenizle doğum vakti geldi
ah bir de bu sancılar ağrılar olmasaydı
neyse neyse efendim ben kaçtım

kelimeler cümleler hiç beklemiyor ki

........

19092024
11:18

Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 16.9.2025 21:47:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!