Normal zamanlarda, güvercin gibi estetik, atmaca gibi kusursuz uçamayan ve zararsızmış gibi görünen kargalar, serçe yavruları çoğalınca bir bakmışsın atletik uçmaya başlayarak, sırtlanlar gibi kasap kesilmiş, yedikleri içtikleri ise hep onlar olmuş. Ebeveyn serçeler etraflarında ne kadar bezdirici uçuşlar yapsa da yavrularını onlardan kurtaramazlar. Ama kendi yavruları yuvadan düşünce, hemen çoğalırlar ve anlarsın ki kargaların bir sürü akrabası varmış. Yavrularını korumak için seferber olurlar. Senin yavrusuna zarar vereceğini düşünmeye görsün, hafızasına kaydeder, penyeni değişene ve seni unutana kadar sana düşman olur, başını gagalamak için alçalırlar, peşini bırakmazlar. Böylece kargaların çete olduklarını da gözlemlersin. Kartallar ve atmacalar yırtıcı kuş diye anılırlar ama kargalar da yırtıcılardır. Onlar dağların yırtıcıları, kargalar ise şehrin yırtıcıları ve acımasızlarıdır…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta