Kardeşlerim Şiiri - Serhat Güneri

Aziz sıddık kardeşlerim,
Hepinizi çok severim,
Beş parmak gibiyiz,
Bazılarımız uzun,
Bazılarımız kısa,
En garibi de,
Parmak izleri gibi,
Hepimiz bambaşkayız,
Kaderin cilvesine bakın,
Yıllardır hep ayrı diyarlardayız,
Fakat beş parmak gibi,
Hep aynı koldayız,
Hep aynı yoldayız,
Allah’ımız Peygamberimiz bir,
Kuranımız inancımız bir,
Memleketimiz toprağımız bir,
Saymaya kalksam birleri,
Sayamam sonsuza kadar bir,
Bunca bir arasında,
Barınmaz hiçbir kir,
Sevgimiz, sevdamız, aşkımız,
Bizi ağaç kökü gibi diriltir,
Biz biriz varlığımızla,
Oyalandık dokuz ay boyunca,
Sıkıldık hayat monoton olunca,
Hükmü vermişti demek ki Allah,
Gelmemiz gerekiyormuş dünyaya,
Bir sevdayız bir birliğiz,
Kardeşlerim, hepimiz kopmaz bir ipiz,
Herkes kırsın nefsini,
Büksün kendini parmak gibi,
Diklenmesin bükülsün,
Beş parmağı yumruk etsin,
İşte birlik budur kardeşlerim,
Bir araya gelip birleşelim,
Nefsimizi enaniyetimizi yok edelim,
Yumruk gibi birlik olarak,
Zalimlerin başında hissettirelim,
Duyduğumuzda bir masumun sesini,
Şimşek gibi uzatalım yardım elimizi,
Cömertliğimiz dillere destan olsun,
Arkada kalanlar, hayırla yâd etsin bizi,
Derdimiz Allah olsun,
Kalplerimiz muhabbetle dolsun,
Vazgeçelim kendi hayatımızdan,
Alalım mazlumun hakkını zalimden,
Yaşatma arzusuyla yaşatalım,
Cennete çevirelim dünyayı,
İnsanlık için bir ümit olalım,
Tarihe geçerken adımız,
Sevinsin Ehli Beyt ecdadımız…