Kardelenim, kır çiçeğim, kızım,
Annenin kucağına ilk verildiğinde
Resmiydin sanki pembemsi bir gülüşün
Dünyanın en değerli hazinesini tutuyordum titriyordum.
Ellerimde seni tutarken,
Leylak kokusu kaplayıvermişti dünyamı,
En yüksek doruklardaki karlar eridi içimde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var