Kardan Adam Güneş'e Aşık
Sessizce baktım o altın yüze ben,
O anda ısındı yüreğim birden.
Umutla titrerken beyaz bir beden,
Yandım gülüşüne, küle dönerken...
Rüzgarlar adını fısıldar her an,
Ufukta bir ışık, sen gibi yanan.
Elimi uzatsam eririm, inan,
Seninle yanmak da bir mucizedir...
Kırılır içimde o sessiz camlar,
Gözlerim uzak hayallere dalar.
Düşlerimde sen, parlayan bir Güneş,
Bense sensizlikle eriyen bir kar...
Parçam kaldı, eridiğim toprakta.
Rüzgar savur, yalnız adımı ona.
Gözlerin ulaşılmaz sanki bana,
Eriyorum sessiz, sensiz masalda...
Kayıt Tarihi : 15.10.2025 17:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!