Karbeyaz Şiiri - Onur Onur

KARBEYAZ

Ben karbeyaz, Sisli dagların arasından gelen

Yüreği buruk, Yıkılmış Belkide Hayattan kopuk

Güneşe hasret gönlüme savuran tüm Özlemleriyle

Şimdi seni buldum,geriden Kalan son ümitlerimle

Söyle şimdi karbeyaz beni buralardan nasıl göndereceksin?

Senle Dolu bu yüreğe çek git mi deyeceksin.

Gönlüm Kopuk Yüzüm Solgunmu soluk

Söylesene, beni sensiz mi edeceksin

Biliyorsun karbeyaz ben şimdi o zincirin arasında

Belgi ellerimden Sana, ömür boyu sana ulaşmaya

Susamışım ben sensiz yaşamaya

Yalvarırım şimdi sen gel, beni sensiz bırakma

Sanmaki karbeyaz bu aşk burada kalır

Unuturum gider o hatırada kalır

Yazılır elbet Bu sevgi Rabbinin bir katına

Göklerde kanat açar bir aşk fukarasına

2013