Karbeyaz Şiiri - Mustafa Duru

Karbeyaz

vakit geldi,

bir bebek uykusunda gülümsedi.
günebakan çevirdi mabedine yüzünü.
cızırtı yerini ince saza bıraktı.

güle gebe tomurcuk nihayet patladı.
töre, toz, toprak, bozkır artık gülizar.
bir sıcaklık sardı bedeni amansız.

ve bir martı havalandı,
gök mavi deniz üzerinden,
ufuktaki kızıllığa doğru,

genç bir kadının karbeyaz düşlerinde.

Tunceli 2010