Kararsızlık Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Dışarıda yine yağmur başladı,
Kararsız bir yağmur.
Oyuncağı elinden alınmış çocuk gibi öfkeli bulutlar,
Bir bağırıyor,
Bir ağlıyor,
Bir duruyor sanki barışmış gibi.
"Tüm bunlar, bu hırçınlık bunun için miydi?"
Dedirten,
Bir gökkuşağı gülümsüyor
Sonra,
Anlıyorsunuz ki sevgi öfkeyi kontrol eden tek duygu.
Sevebiliyorsak umutluyuz,
Umut yolu sevgiden geçen bir tren,
Ne zaman üzülsen
Atla o trene.
Yolculuk boyunca iliklerin ısınacak,
Gözlerin dolacak,
İyi ki varsın,
İyi ki varım.
İyi ki Tanrı kalbime sevgiyi koymuş diye sevineceksin,
Kelebek olacaksın belki
Ama mutlu bir kelebek,
Bir günlük ömrü
Bin yıl gibi yaşamış bir kelebek.
Sonsuzluğun kanatlarını takacasın ruhuna,
O ruhla yeniden yeniden
Demeyi öğreneceksin...
Yeniden yeniden
Kelebeklerin dansına duracaksın, sen de
eşlik edeceksin.
"Sen hiç kelebeklerin dansını izledin mi?
Ben izledim
Bir ömür boyunca..."
Gitmediler, terketmediler beni hiç,
Ne zaman ağlamaklı olsam yalandan dahi olsa?
Onlar hep birden ya horonda, ya çiftetellide...
Hani rengarenk, peşpeşe, dönerler ahenkle,
Sahi sen hiç kelebeklerin dansını izlemedin mi?
Umudu izlemek gibidir onları izlemek.

Mine Yılmaz Sevinç
11 Aralık 2023
12:02