Sen de gidiyorsun Karaoğlan,
Bu köhne dünyaya veda ederek!
Gidiyorsun amma başın dimdik, gülerek.
Belki istediklerini yapamadın,
Belki de yaptırmak istemediler...
Amma yine de inadına direndin...
Kara toprakla kucaklaşırken bile,
Ardından gelen bu insan seli,
Sanırım çok şeyleri getiriyor dile!
İlk kez Kars'lı bir nine;
Sana 'Karaoğlan' demiş.
İyi de etmiş.
Ak güvercininle,
Mavi gömleğinle,
Hele de siyah kasketinle,
Yakışıyor bu lakap sana Karaoğlan! ...
Gün geldi şair oldun,
Duygular sel oldu aktı.
Gün geldi gazeteci oldun,
Yazılar pir-i paktı.
Gün geldi vatandaş oldun,
Arkanda kalabalıklar yoktu.
Gün geldi politikacı oldun,
Görenler 'Karaoğlan' selamı çaktı.
Peki ya şimdi...
Şimdi ise ümitler bitti,
Yollar tükendi.
Azrail bir kez daha galip gelip,
Seni de yendi.
Artık seni tek bekleyen,
Kollarını açmış sevgiyle kucaklayan,
Kara topraktı, Karaoğlan Kara toprak! ...
11.12.2006
Kayıt Tarihi : 18.12.2006 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Türk Cumhuriyeti Siyasi tarihinde çok önemli yeri olan ve derin izler bırakan Sayın Bülent ECEVİT'e hayata veda etmesi nedeniyle ithafımdır.
Öyle dürüst siyasileri ne çok özlemişiz... Mekanı cennet, yattığı yer nur olsun... Ruhu şad olsun...
Güzel şiirinizi Kutluyorum Abbas Bey...
Teşekkür ve Sevgilerimle...
Güzel ve anlamlı şiirinizi kutlarken ölüm yıldönümünde (05.11.2017) Bülent ECEVİT'e rahmet diliyorum.
TÜM YORUMLAR (7)