Karanlıkta gezenler! Şiiri - Veysel Narman

Karanlık'ta gezer'ken ay dede gülümsüyor'du bana,
Yanın'da dosları vardı,yıldızlar ve gökyüzü,
Zaten gerçek dostlar karanlıkta çıkarmış,şairin dediği gibi
Gündüz ise sahte dostlar gezer aramız'da,ama olsun!
Bir gün onlarda karanlığa gömülürler'se yine ay ve yıldızlar,
onlara ışık tutarlar. ama nafile,varlık'ta herkes dost! darlık'ta,
Nerde dost
Sen gerçek dost arıyorsan bilki o dost Allah'tır!
Şükür o dosta şükür.