Karanlıkta bir ağaçtım sen gelmeden önce
Ne kuşlar yuva yapardı dallarıma
Nede güneş ışıklarını verirdi bana
Ne zaman filizlenecek yapraklarım diye
Bekler dururdum
Dua ederdim tanrıya küçücük bir ışık için
Artık sabrım kalmamıştı, gücüm yoktu
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sevgili siir dost,
Tamamen okumadan ne derece yorum-elestiri yapmak dorgu ayri bir tartisma ama bu haliyle biraz karmasik gibi geldi.vurgu olayini yakalayamadim.Yaniliyor olabilirim.Saygilar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta