(CUMHURİYET ŞEHİTLERİNE HER DAİM SAYGIYLA)
Medeniyetin tohumları serpilirken kara yazgılı toprağa
bir halk doğuyordu küllerinden imparatorlığun,
ateş böcekleri gibi toplandılar öbek öbek
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta