Karanlıklar,
Dipsiz bir kuyu,
Bir taş atsam içine
Göremem nereye gittiğini
Bilmem ki nedir huyu?
Var mı içilecek bir damla suyu?
Bilinmez bir dipsizlik
Girince içine sonsuzluğun,
Acır içimde bin bir duygu.
Karanlıklar dipsiz bir kuyu,
Döne döne yuvarlanır sözlerim.
Dipsizliğe düşer dilimden hece,
Korkutur küskün, karanlık gece.
Sonu bilinmez bir çizgi ki ömür,
Karışık, çözülmez, çetin bilmece.
El ele tutuşur düşen her âhım,
Her geceden sonra gelir sönük sabahım...
Kayıt Tarihi : 7.3.2007 17:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)