dümdüz sade kısa bir yoldayım
upuzundu eskiden bu yol upuzun
yaş ilerledikce boyu kısaldı umutsuzluga döndü
hayatsızlıga döndü bir mum gibiydi eridi söndü
nedendir bilmem ama felek beni dövdükten sonra güldü
hem sevdi hem öldürdü acımadı merhametsizdi
belki bir tiyatrocuydu gizliden sevgisizdi
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta