Ne vakit geceler, kaplasa yeri,
Kalırım yalnızlığın, tam ortasında,
Taç yapıp başıma, hüznü kederi,
İç çekip ağlarım, sensizliğin arkasında..!
Gölgeler!.. Sebepsiz, seni uğurlar,
Çığlıklar bastırır, vedanın sesini,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta