Karanlık sokağım - 121

Karanlık sokaklar benim ışığımdır
Kaldırımlarında yürürken ıslatan Yağmur altında
sokaklar bomboş Issız, terkedilmiş karanlıklar altında

Yozlaşmış dünyanın tüm acımasızlığında
Tek başımayım kendi ışığımda, karanlık sokağımda

Sahiplenirim gece olunca tüm sessizliği
İçimde hissederim Gecenin ıssız soğuğunu
Tüm benliğime çarptıkça yağmur taneleri
Yüzüme vururken, kamçı gibi şakrar sesi
Çınlatır karanlık sokağımı

Aşktır yağmur damlalarıyla söyleyen
Sevgidir gecenin karanlığını aydınlatan
Topraktır tüm kokuyu bastırıp soğutan
Kaldırım taşlarıdır melodileri çınlatan

Eeyy ıssız dünyam neden susarsın
Bu karanlık sokaklarda bir başıma
Kendimi kaybetmişken senin karanlığında
Soğuk sokaklarında çınlayan kaldırımlarında

İstemem, gün doğsun gecemi hatırlatsın
Acı gerçekler; aydınlatmasın sokağımı
Kirletmesin insanlar, kahpe duygularını
Salmasınlar kaldırımın üstüne
Durmasın yağan yağmur
Temizlesin sokağımın pisliğini

Aşktır yağmur damlalarıyla söyleyen
Sevgidir gecenin karanlığını aydınlatan
Topraktır tüm kokuyu bastırıp soğutan
Kaldırım taşlarıdır melodileri çınlatan
Sevdamdır tüm vadinin sokaklarında
Tempo tutar yağmur eşliğinde.

Sen !
Sen benim karanlık sokağımın
aydınlatmayan ışığısın