Bu çöl yangını tutuşur ilk heceyle
Saydam gecelerin perçemine asıldığı an
Tılsımını yitirmiş efsûnî kitabelere kanarken ben
Yontma kadim sahifenin yanmış köşesinde
Kırk-ikindi şafaktan doğarım yeni-baştan
çizgileri silinmiş karartı ayalarına toprağın,
Ahengi kırmızıya bürünen sefir düşlerimle…
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta