Karanlık… Kulları korkutan yüce…
Bir belirsizliğe gebedir gece,
Sadece efkâr doğurur.
Kara ceketini giyince gökler,
Gittikçe devleşir, büyür gölgeler.
Hortlaklar beni çağırır.
Şehrime karanlık çökeli beri,
Beni sonsuzluğa davette biri...
Durmadan bana bağırır
2008/Gebze
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!