Dallar kararıyor yapraklar yere düştükçe.
Yuvalar kimsesiz ayrılık, zulüm sürdükçe.
Ağlıyor doğmamış gün, saçından tel düşünce.
Adalet merhametle gel, bu yaz geçmeden önce.
Karanlıkta can çekilince, ortalığa doluyor kasvet.
Tek bir eser, tek bir hareket var, adaletsizlik ve vahşet.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta