Yine başlıyorum uçsuz bucaksız karanlığın ufkunda,
Güneş doğarken…
Yine seni düşlüyorum zamanın ötesinde,
Hayallerimle…
Sen geldin sanıyorum ansızın güneş doğarken ufukta.
Güneş siluetini gösterdiğinde anlıyorum sen olmadığını.
Olamadın ki o kadar parlak,o kadar berrak olamadın.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta