Karanlığın demindeyim şimdi
Belki gözlerin görmüyordur
Kulağın işitmiyordur
Hislerin ölmüştür belki
Karışık duygular içerisindeyim şu an gözlerimi kapatıyorum senden başka bir şey görmüyor
Elime kalem alıyorum Senin adından başka hiçbir şey karalamıyor sayfalara
Kulağımda müzik sesi ve müzik sesinde yine sen
Aslında karanlığın demindeyim Sen ise karanlığımın en düşündüren yanısın
Şimdi daha rahat Anlıyorum seni
Daha rahat hissediyorum daha rahat anlatıyorum sayfalara
Çünkü Odamda yalnızım ve ortam sessiz yüreğimi ve duygularımı en içten derinden hissediyorum
Şimdi yine karanlığın demindeyim
Şöyle hissediyorum sessiz odamda seni anarken
Duvarların bile rengi siyah görünüyormuş gibi hissediyorum onlar da hüzünle kapılıyormuş gibi
Kalemim zaten hep seni yazıyordu karanlığın deminde
Sen canımı yakmıştın ya Yüreğim bile kor oldu sevgili
Kayıt Tarihi : 17.10.2025 01:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!