Gece ağırladı konuklarını.
Ekşimiş kokuların etrafında çöreklenen
İhtiyar adamı ve çocukları.
Kimi teneke, kimi naylon bakınırken
Çöp deyip geçmemek lazım, ekmek kapısını.
Az ötede, köşe başında...
Bir kaç süslü manita kıvırtıyor.
Lüks otomobilin para kokan egzozuna
Ucuz parfüm kokusu karışıyor,
Haddim değil tiksinmek, bu ekmek davasına.
Evin kapısı hoyratça kapandı,
Söylene söylene ilerleyen bu ayyaş
Arka sokakta ki barın kapısına dayandı.
Aslanın neresinde belli olmayan ekmek, aş
Derdini kalecik karasında aradı.
Bir kaç evin ışıkları yanmakta,
Perdelerde gezinen telaşlı insan suretleri
Kimi doğum sancısında, kimi ölüm acısında
Ziyaretçisidir ebe ile yeşil cübbeli birileri
Tek ortak yanları çığlıkları, sokaklara taşmakta.
Kayıt Tarihi : 23.7.2010 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!