Aydınlıkla karanlığın savaşında
Galip gelen gece olunca
Şehrin ışıkları sönmeye başlar yavaşça
Gürültü yerini sessizliğe bırakır boş kaldırımlarda
Ayın ışığı odadan içeri sızınca
Bir çocuk belirir gözyaşlarıyla
Kalkar yerinden aydınlık gözlerini kamaştırınca
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
kafiyenin esaretinden kurtulunca daha güzel olacağına inanıyorum bu şiirin deneyelim mi?
Aydınlıkla karanlığın savaşında
Gece olunca
galip gelen
sönmeye başlar şehrin ışıkları
usulca...
sessizliğe devreder nöbeti gürültü
....
falan filan seçimi sen yapacaksın tabi :) benimki küçük bir tavsiye
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta