05.12.1979 / İstanbul
Karanlık bir odada değil karanlık bir yürekte yazıyorum bu satırları. Yarının ne getireceğini bilmeden, düşünmeden, sadece an'ı yaşıyorum.
Yalnızım, ruhumun derinliklerine kadar, iliklerime kadar yalnız.
Son nefesimi nerede kiminle nasıl vereceğimi bilememekti Belki İçimde açan tomurcukları öldüren.
Zamanla, insanlara korkuyla bakan, güvenmemeyi öğrenmiş bir yürek taşıyordum artık.
Geleceğim elimden alınmış gibiydi.
Sonuydu mutluluğun, son kırıntısıydı umutlarımın.
Çaresizce Sessizce hazin sonumu bekleyişimdi.
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Devamını Oku
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...



