Gecenin karanlığında kendi karanlığıma yürüyorum
Sanki az ilerde yalnızlığa bürünmüş gölgemi görüyorum
Ben yürüdükçe yalnızlığım karanlığımdan kaçıyor
Bu karanlığım bilmem neden böyle naçar bırakıyor
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta