Gecenin karanlığında kendi karanlığıma yürüyorum
Sanki az ilerde yalnızlığa bürünmüş gölgemi görüyorum
Ben yürüdükçe yalnızlığım karanlığımdan kaçıyor
Bu karanlığım bilmem neden böyle naçar bırakıyor
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta