Karanlığa Farklı Bir Bakış; Karanlığın Pişirdiği Yanlarımız
Ürperdim karanlıktan,
Ürkerdim karanlıktan,
Sonra fark ettim ki,
Karanlık diye atfettiğim ne varsa,
Sarmış her yanımı da,
Karanlığın içinde ışık oluvermişim.
Karanlık nasıl ki işler ise ruha sükunet,
Bir tohuma,
Bir inciye,
Bir tırtıla,
Bir rahimdeki cana,
Bir yolcuya mağarada misafir olan,
Karanlıkta kalmak,
Pişmesi için ham olan ve ışığın pişiremediği yanlarımızı,
Her birimizin kendi Hirası,
Hicret ki kendine ve kendini hediye edene.
İkram değil miyiz bizde bize.
İçindeki ışık ile hemhal olsun diye.
Hemhallik ki işığın kaynağı ile.
Karanlığın pişirdiği yanlarımıza.
Şair şiiri ışıktan sanırdı, ışığın güzelliğini inkar etmez fakat ışık can verirse karanlığın ham eylediğini söylemekte kaleminin borcudur sanki.
Sefid RûKayıt Tarihi : 21.12.2025 05:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!