karanlığa doğru
gözlerini kırp ki;
seni görmesin..
ve öyle sessiz olki;
seni duymasın..
o elde kalan hisler...
bir daha
töresini bozmasın
o kara duvak bağlı yerden
çarmağa germesin
hayale uzayan ellerimi
ve daha fazla
doğranmasın satırlarda
işte
hep öyle
güneş sürgünü cümlelerde
o karanlığın ıssızlığına doğru,
açıp yüreğini
ak..ak..ak bir renkteki;
her gözde bakıpta görünmeyen
o elde kalan hisler
ebediyete dek
seni bir daha asla işitmesin...
Kayıt Tarihi : 11.12.2011 17:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!