Parlayan ufkumuzu karanlığa boğdular
Renksiz ışıksız kaldık ümitsiz yarınlarda
Hep rahmeti beklerken dolu olup yağdılar
Şehirler dert yumağı sanki hayat dağlarda
Sevgi bağları kopuk günülerde var hicran
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
